สัตว์ส่วนใหญ่มีความสมมาตรในระดับทวิภาคีและจัดระบบโดยใช้ระบบพิกัดพื้นฐานสองระบบ อย่างแรกทำให้เซลล์มีอัตลักษณ์เชิงพื้นที่ตามแกนหน้าหลัง (หัวถึงหาง) และแกนกลางหลัง (หลังไปหน้า) เซลล์ที่สองจัดระเบียบเซลล์ออกเป็นกลุ่ม (เช่น ชั้นของเชื้อโรค) ในสัตว์ส่วนใหญ่ รวมทั้งมนุษย์ มีชั้นของเชื้อโรคสามชั้น: เอ็กโทเดิร์ม (แหล่งที่มาของผิวหนัง ระบบประสาท ตา ฯลฯ) เมโซเดิร์ม (แหล่งที่มาของกล้ามเนื้อ กระดูก หลอดเลือด ฯลฯ) และเอนโดเดิร์ม (แหล่งที่มา ของลำไส้ ปอด ตับ ตับอ่อน ฯลฯ) ช่วงเวลาที่สำคัญที่สุดช่วงหนึ่งของการพัฒนาเกิดขึ้นเมื่อเซลล์ที่มีพลูริโพเทนต์และเซลล์แบ่งจำนวนน้อยเริ่มต้นกระบวนการสร้างความแตกต่างในระบบพิกัดทั้งสองนี้ ในการพัฒนามนุษย์นั้น สิ่งนี้เกิดขึ้นประมาณสองสัปดาห์หลังจากการปฏิสนธิผ่านกระบวนการที่เรียกว่า gastrulation และเกี่ยวข้องกับโครงสร้างตัวอ่อนที่เรียกว่า primitive streak ซึ่งเป็นโครงสร้างในการพัฒนาในช่วงต้นที่เริ่มต้นการสร้างสมมาตรทวิภาคีและการสร้างชั้นของเชื้อโรค เช่นเดียวกับสายน้ำที่ไหลลงมาตามด้านข้างของภูเขา เซลล์ที่ย่อยอาหารเริ่มดำเนินการในบันทึกที่ไม่มีวันหวนกลับ ส่งผลให้เกิดความแตกต่างที่ปลายสุดของสายเลือดหลายร้อยเซลล์ที่ประกอบขึ้นเป็นเนื้อเยื่อและอวัยวะของมนุษย์

ด้วยความก้าวหน้าทางเทคนิคในการฟื้นฟูเซลล์ที่แตกแยกให้กลับคืนสู่สภาพที่ไร้เดียงสาซึ่งบุกเบิกโดยนักวิทยาศาสตร์อย่าง John Gurdon และ Shinya Yamanaka (ผู้ชนะรางวัลโนเบลปี 2555) นักวิจัยทั่วโลกจึงสามารถเติบโตเซลล์ของมนุษย์ และด้วยการเติมตัวชี้นำทางชีวเคมีแบบเป็นขั้นเป็นตอน จะเป็นแนวทางให้เซลล์เหล่านี้แยกความแตกต่างออกเป็นสายเลือดเซลล์ใดสายหนึ่งจากหลายร้อยเซลล์ อย่างไรก็ตาม การเพาะเลี้ยงเซลล์เหล่านี้ให้เป็นเนื้อเยื่อหรืออวัยวะที่ใช้งานได้นั้นไม่ค่อยประสบความสำเร็จ เหตุผลหนึ่งสำหรับความล้มเหลวนี้คือการสร้างอวัยวะ (กระบวนการของการสร้างอวัยวะ) ในร่างกายเริ่มต้นทันทีหลังจากระบบทางเดินอาหารเมื่อเซลล์ของต้นกำเนิดของชั้นเชื้อโรคที่แตกต่างกันและอัตลักษณ์เชิงพื้นที่ร่วมมือกันสร้างอวัยวะพื้นฐาน ผ่านการโต้ตอบซึ่งกันและกันในภายหลัง เซลล์เหล่านี้ได้รับการเพิ่มจำนวนเฉพาะอวัยวะและสปีชีส์ การจัดระเบียบสามมิติ และการแยกส่วนปลายก่อนที่จะถึงวุฒิภาวะการทำงาน การสืบพันธุ์ (สรุป) พื้นฐานของอวัยวะดังกล่าวในหลอดทดลองจึงกลายเป็นจอกศักดิ์สิทธิ์ในชีววิทยาสเต็มเซลล์และการวิจัยเวชศาสตร์ฟื้นฟู

การบรรลุเป้าหมายนี้จะต้องมีการสรุปการย่อยอาหารและการสตรีคดั้งเดิมที่เกี่ยวข้อง อย่างไรก็ตาม ไม่มีการวิเคราะห์ gastrulation หรือ primitive streak อย่างเข้มงวดในการพัฒนามนุษย์ และมุมมองเปรียบเทียบของ gastrulation ของสัตว์และ streak ดึกดำบรรพ์ในวรรณคดีมักถูกพรรณนาอย่างไม่ถูกต้อง แม้ว่าการทบทวนงานวิจัยก่อนหน้านี้อย่างเป็นระบบ ศาสตราจารย์ Sheng และเพื่อนร่วมงานได้ให้หลักฐานว่าสตรีคดึกดำบรรพ์ไม่ใช่คุณลักษณะที่อนุรักษ์ไว้ในการพัฒนาน้ำคร่ำ และสายเลือดดึกดำบรรพ์ของสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมและนกมีวิวัฒนาการอย่างอิสระ โดยใช้กลไกของเซลล์เหนือเซลล์ต่างๆ ที่นำไปสู่ การเกิดขึ้นทางสัณฐานวิทยา นักวิจัยเน้นว่า นอกเหนือจากการไกล่เกลี่ยการเกิดขึ้นของชั้นเชื้อโรคจาก epiblast (เซลล์ pluripotent) บทบาทหลักของระบบทางเดินอาหารคือการให้เซลล์ที่สร้างขึ้นใหม่ในแต่ละชั้นของเชื้อโรคมีระบบพิกัดเพื่อจัดระเบียบชะตากรรมของเซลล์ปฐมภูมิและปฐมวัยของอวัยวะและเนื้อเยื่อที่สัมพันธ์กันในเชิงพื้นที่ การวิเคราะห์พารามิเตอร์ทางชีวกลศาสตร์ที่แตกต่างกันระหว่างแบบจำลองต่างๆ ในหลอดทดลอง และในหลอดทดลอง คาดการณ์ว่าแผนร่างกายของสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมเป็นพื้นฐานสามารถเกิดขึ้นได้ในกรณีที่ไม่มีสตรีคดั้งเดิม พวกเขายังแนะนำว่า "กฎ 14 วัน" (ซึ่งตัวอ่อนของมนุษย์ไม่สามารถเพาะเลี้ยงได้ 14 วันที่ผ่านมาการปฏิสนธิหรือหลังจากการปรากฏตัวของสตรีคดึกดำบรรพ์) ซึ่งปัจจุบันใช้ในหลายประเทศในการกำกับดูแลหลักจริยธรรมในการวิจัยตัวอ่อนของมนุษย์ ควรได้รับการประเมินใหม่และเลือกจุดสังเกตทางเลือกผ่านการอภิปรายร่วมกันระหว่างผู้มีส่วนได้ส่วนเสียที่แตกต่างกันเพื่อให้แน่ใจว่ามีความถูกต้องทางวิทยาศาสตร์และจริยธรรมบาคาร่า สมัครบาคาร่า