ภูเขาเอเวอเรสต์ภาษาสันสกฤตและซาการ์มาธาเนปาลชาวทิเบตโชโมลังมาจีน (พินอิน) Zhumulangma Feng หรือ (Wade-Giles romanization) Chu-mu-lang-ma Feng ยังสะกด Qomolangma Feng ภูเขาบนยอดของเทือกเขาหิมาลัยอันยิ่งใหญ่ทางตอนใต้ของเอเชียที่ ตั้งอยู่บนพรมแดนระหว่างเนปาลและเขตปกครองตนเองทิเบตของจีนที่ 27 ° 59 ′N 86 ° 56′ E ด้วยความสูง 29,035 ฟุต (8,850 เมตร) ยอดเขาเอเวอเรสต์เป็นภูเขาที่สูงที่สุดในโลก เช่นเดียวกับยอดเขาสูงอื่น ๆ ในภูมิภาคยอดเขาเอเวอเรสต์เป็นที่เคารพนับถือของคนในท้องถิ่นมานาน ชื่อภาษาทิเบตที่พบบ่อยที่สุดคือ Chomolungma หมายถึง "เทพธิดาแห่งโลก" หรือ "เทพธิดาแห่ง ... (100 จาก 11684 คำ)     pgslot

ยอดเขาเอเวอเรสต์เป็นยอดเขาในเทือกเขาหิมาลายา ตั้งอยู่ระหว่างเนปาลและทิเบตซึ่งเป็นเขตปกครองตนเองของจีน ที่ 8,849 เมตร (29,032 ฟุต) ถือเป็นจุดที่สูงที่สุดในโลก ในศตวรรษที่สิบเก้าภูเขานี้ได้รับการตั้งชื่อตามจอร์จเอเวอเรสต์อดีตนายพลรังวัดของอินเดีย ชื่อภาษาทิเบตคือ Chomolungma ซึ่งแปลว่า "พระมารดาของโลก" ชื่อเนปาลคือ Sagarmatha ซึ่งมีความหมายหลากหลาย 

คนแรกที่เคยบันทึกว่าปีนเอเวอเรสต์คือ Edmund Hillary (นักปีนเขาจากนิวซีแลนด์) และ Tenzing Norgay ไกด์ชาวทิเบตของเขา พวกเขาปีนขึ้นไปบนภูเขาในปีพ. ศ. 2496 และถือบันทึกร่วมกัน บันทึกแรกเกี่ยวกับความสูงของเอเวอเรสต์เกิดขึ้นก่อนหน้านี้มากในปี พ.ศ. 2399 นักสำรวจชาวอังกฤษบันทึกว่าเอเวอเรสต์เป็นยอดเขาที่สูงที่สุดในโลกในการสำรวจตรีโกณมิติอันยิ่งใหญ่ของอนุทวีปอินเดีย 

เทือกเขาหิมาลายันเป็นที่อยู่อาศัยของชนเผ่าพื้นเมืองที่อาศัยอยู่ในหุบเขามานานแล้ว คนที่มีชื่อเสียงที่สุดคือชาวเชอร์ปา คำว่า "เชอร์ปา" มักใช้เพื่อหมายถึงไกด์นำเที่ยวแม้ว่าจริงๆแล้วมันหมายถึงกลุ่มชาติพันธุ์ก็ตาม ชาวเชอร์ปามีประสบการณ์อันล้ำค่าในการปีนเขาซึ่งสามารถมอบให้กับนักปีนเขาคนอื่น ๆ ได้ การปีนเขาเอเวอเรสต์ส่วนใหญ่จะเป็นไปไม่ได้เลยหากปราศจากความช่วยเหลือและความรู้ด้านลอจิสติกส์ของ Sherpas อย่างไรก็ตามวิถีชีวิตของพวกเขาขยายไปไกลกว่าการช่วยเหลือนักปีนเขาเอเวอเรสต์ ตามเนื้อผ้าวิถีชีวิตของพวกเขาประกอบด้วยการทำฟาร์มการเลี้ยงสัตว์และการค้าขาย และเนื่องจากพวกมันอาศัยอยู่ที่ระดับความสูงตลอดทั้งปีพวกมันจึงคุ้นเคยกับระดับออกซิเจนต่ำ 

การปีนยอดเขาเอเวอเรสต์กลายเป็นการเดินทางยอดนิยมสำหรับนักปีนเขา อย่างไรก็ตามมันเป็นงานที่อันตราย การปีนเขาเอเวอเรสต์ต้องใช้ประสบการณ์มากมายในการปีนเขาที่อื่นรวมทั้งใบรับรองสุขภาพอุปกรณ์และไกด์ชาวเนปาลที่ผ่านการฝึกอบรม หิมะและน้ำแข็งบนภูเขาก่อให้เกิดอันตรายร้ายแรงเช่นหิมะถล่มและมีฤดูการปีนเขาที่ จำกัด เนื่องจากสภาพอากาศเลวร้าย แต่บางทีอันตรายที่ใหญ่ที่สุดคือระดับความสูง นักปีนเขาส่วนใหญ่ไม่คุ้นเคยกับความสูงและระดับออกซิเจนต่ำและต้องพึ่งพาออกซิเจนบรรจุขวดที่พวกเขานำมาด้วย ด้วยเหตุนี้พื้นที่ที่สูงกว่า 8,000 เมตร (26,000 ฟุต) บนยอดเขาเอเวอเรสต์จึงถูกเรียกว่า“ เขตมรณะ” นักปีนเขาที่ใช้เวลานานในภูมิภาคนี้อาจมีอาการเจ็บป่วยจากความสูงและสมองบวมได้ 

อุตสาหกรรมการปีนเขา Mount Everest กลายเป็นที่ถกเถียงกัน เมื่อความนิยมในการปีนเพิ่มขึ้นจึงมี“ การจราจรติดขัด” มากขึ้นเนื่องจากนักปีนเขาใช้เวลาอยู่ในแดนมรณะมากเกินไปเพื่อรอโอกาสที่จะขึ้นไปสู่ยอดเขา เมื่อมีผู้คนจำนวนมากขึ้นก็ทำให้เกิดมลพิษขึ้นใกล้ยอดเขามากขึ้นเนื่องจากนักปีนเขามักจะทิ้งสิ่งของที่ไม่ต้องการไว้บนภูเขา นอกจากนี้ชาวเชอร์ปายังถูกเอารัดเอาเปรียบจากนักปีนเขาและวิถีชีวิตดั้งเดิมของพวกเขาก็ถูกรบกวนโดยนักปีนเขาชาวต่างชาติ มัคคุเทศก์ชาวเชอร์ปาต้องเผชิญกับอัตราการเสียชีวิตที่สูงที่สุดในการจ้างงานทุกสาขาโดยได้รับค่าตอบแทนเพียงเล็กน้อย น่าแปลกใจที่สุดเนื่องจากนักปีนเขาหลายคนเสียชีวิตระหว่างทางและร่างกายของพวกเขาไม่สามารถดึงกลับมาได้นักปีนเขาต้องเดินทางผ่านซากศพบ่อยๆขณะที่พวกเขาเดินขึ้นไปบนภูเขา 

 ยอดเขาเอเวอเรสต์เป็นภูเขาที่สูงที่สุดในเทือกเขาหิมาลัยและที่ 8,849 เมตร (29,032 ฟุต) ถือเป็นจุดที่สูงที่สุดในโลก