เนื้อเทียมซึ่งมักเรียกว่าเนื้อสัตว์ปลอดการฆ่านั้นมีความเหมือนจริงเช่นเดียวกับเนื้อสัตว์ที่ถูกตัดออกจากซากสัตว์ที่ตายแล้ว ความแตกต่างที่สำคัญคือเนื้อสัตว์ที่เพาะเลี้ยงนั้นไม่เคยใส่ใจที่จะเริ่มต้นและไม่เคยถูกนำมาเลี้ยงในสภาพที่เลวร้ายในฟาร์มโรงงานเพียงเพื่อให้เนื้อสัตว์ตายก่อนวัยอันควรอย่างรุนแรงในโรงฆ่าสัตว์ เนื้อสัตว์ที่เพาะเลี้ยงไม่จำเป็นต้องฆ่าสัตว์เพื่อเอาเนื้อของมันไปโดยสิ้นเชิงดังนั้นอนาคตที่เพาะเลี้ยงจึงเป็นอนาคตที่ปราศจากการนองเลือด อนาคตที่ป่าไม้จะไม่ถูกโค่นเพื่อให้มีที่ว่างสำหรับที่ดินทำไร่หรือพืชเชิงเดี่ยวสำหรับอาหารสัตว์ในฟาร์ม